Mistyka wsi

Ważę się ukazać moje życie - w rozsypanych okruchach, powiedzieć coś o nim, napisać je. Jest ono zwyczajne, proste, przeciętne. Muszę szukać usprawiedliwienia, że piszę o nim. A więc odwracam perspektywę. Każde życie, i moje i Twoje, jest najwyższe, niezwykłe i niepowtarzalne. Każdy też jest równej wartości wobec Rzeczywistości. I dla swojej pełni musi być poznawane i jakoś wspólnie od wewnątrz rozświetlane. Któż może pozostawać poza zasięgiem owej pierwotnej wyroczni: Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście; biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę pr