Drogami świętości Jacka Krawczyka

Jacek nie urodził się w pałacu, nie miał służących i nikt mu się nie kłaniał. Był taki, jak większość z nas, można powiedzieć "normalny". Jego wiara również była zwyczajna, prosta, płynąca z serca, a nie filozoficzna. Opromieniał nią wszystkich, z którymi się spotykał.

Życiem uczył umiłowania wszystkich ludzi – tych, których mija się na ulicy, ale przede wszystkim tych, którzy czasami nie posiadają już nadziei – zniewolonych nałogami, chorych i samotnych. Nieraz bywał w najgorszych melinach, by ratować bliźnich przed całkowitym upadkiem.

Tak właśnie powinniśmy się od niego uczyć, szczer